M'n laatste weken in het Berlijnse

Zoooo, en dan breekt alweer m’n laatste reisblog aan over mijn Berlijnse avonturen……...

Het zit er namelijk alweer bijna op voor mij; m’n uitwisseling is afgelopen en over een paar dagen vertrekt mijn vliegtuig vanuit Flughafen Schönefeld……….

Laat ik beginnen te zeggen dat ik extreem dankbaar ben. Dankbaar voor een onvergetelijke tijd in dit waanzinnige creatieve doolhof en bovenal ook ontzettend dankbaar voor het ontmoeten van zoveel mooie mensen……… Daarnaast ben ik ook dankbaar voor het feit dat m’n uitwisseling ook op papier geslaagd is: ik heb namelijk alle tentamens gehaald!!!!

Daar ben ik natuurlijk erg blij mee, eens te meer omdat het mijn eerste tentamenperiode in het buitenland is geweest en ik alle examens moest halen om aan de vereiste studiepunten te komen. Het was voor mij persoonlijk ook nog een extra uitdaging aangezien de school waar ik dit semester heb gestudeerd niet zomaar een ‘Hochschule’ bleek te zijn maar een ‘private-university’. Dat houdt in dat er op hetzelfde niveau onderwezen wordt als op een normale Duitse universiteit maar dan in kleinere groepen, waardoor er meer persoonlijk contact mogelijk is met de professoren.

Dat hield echter ook in dat de examens die ik vorige week moest doen logischerwijs op universitair niveau waren en dat was toch wel even slikken voor me aangezien ik in Nederland uiteraard niet aan een universiteit studeer, maar aan een hogeschool. Vanwege de (grote) hoeveelheid leerstof kregen we daarom ook een hele week vrij om te studeren, dat was ook wel zeeeeer welkom!!! M’n normale weekroutine met minimaal 2 keer per week stappen moest dus ook tijdelijk even ‘aangepast’ worden………

Maar goed; het is allemaal erg goed gegaan! Ik heb alle tentamens gehaald en daar ben ik uiteraard heeeeel erg blij mee! Alleen het puntensysteem hier in Duitsland is nog steeds een beetje wennen voor me; zo had ik bijvoorbeeld voor een schiftelijk examen over media en communicatie een 2,0 gehaald. In Nederland zou ik me natuurlijk doodschamen voor zo’n punt maar in Duitsland staat het gelijk aan 84% van de vragen goed; daar kan ik dus prima mee leven!

De toetsweek werd uiteindelijk geheel in stijl afgesloten met het concert dat we afgelopen vrijdag met ons ensemble, "The Goldmembers", hebben gegeven in een volle zaal op school. Dat was ook voor punt aangezien het ensemble onderdeel is van m’n vakkenpakket. Met "The Goldmembers" hebben we het afgelopen semester ook als een malle gerepeteerd en dat betaalde zich vrijdag uit; alles viel op z’n plek en het publiek was zeer enthousiast!!! Het was voor mij persoonlijk ook erg fijn om met zo'n knaller af te sluiten omdat het automatisch ook mijn afscheid van de school was; ik hoefde daar na het concert niet meer te zijn. Uiteraard gingen we wel nog tot in de vroege uurtjes de kroeg in om te checken of je van Duits bier ook aangeschoten kunt raken (ja dus!).

De afgelopen dagen staan nu vooral in het teken van afscheid nemen en dat valt me zwaar……… Ik heb gedurende het hele semester zóveel interessante, mooie, lieve en inspirerende mensen leren kennen dat het nog knap lastig gaat worden om dat allemaal achter me te laten zodra het vliegtuig straks weer opstijgt…….. Daar komt nog eens bij dat deze stad zo idioot groot is dat ik het gevoel heb nog niet eens 5% te hebben gezien. Het zal echter geen definitief ‘vaarwel’ worden want daarvoor voelt Berlijn nu al te zeer als een 'tweede thuis'. Dat komt alleen al door het sociale leven dat ik hier heb mogen opbouwen gedurende het afgelopen halfjaar, want wát ga ik iedereen missen zeg………..

Maar goed; ik geniet nu nog even volop van m’n laatste dagen hier want alles wat ik nu ga doen zal ‘voor het laatst’ zijn. Zo heb ik bijvoorbeeld afgelopen zaterdag, met veel plezier, voor het laatst drumles gegeven aan een klasgenoot, ben ik voor het laatst uitgegaan met een reggae band die inmiddels ook goede maten van me zijn geworden en morgen ga ik uiteten met m’n te gekke klasgenoten als afscheid……...

Wat echter blijft zijn de herinneringen, want dat deze stad indruk op me heeft gemaakt is een understatement! En al had ik niet alle examens gehaald dan was de uitwisseling voor mij persoonlijk nog steeds een groot succes geweest; Berlijn was namelijk alles wat ik ervan gehoopt had én meer!!

Maar nu komt er dus een einde aan, zoals ook aan dit laatste ‘Berlijnse-blog’…….. Een dikke pluim voor iedereen die het tot hier heeft volgehouden met lezen; chapeau!! En voor iedereen die halverwege al is afgehaakt; ook alle begrip!!!

Ik kan mijn hele verhaal van hierboven ook eigenlijk het beste in het Duits samenvatten; Berlin, Danke für alles!!!! Du warst sooooo wunderbar………

Tschüss, Bob

Kerstpret en de nodige reflectie op mijn eerste 'Berlijnse kwartaal'

Nu de kerstvakantie alweer bijna een week achter ons ligt ben ik me er weer eens goed voor gaan zitten; een nieuw reisblog dus!

Sinds m’n laatste blog zijn er weer veel mooie dingen gebeurd hier in het Berlijnse; zo ben ik volop in de vele Weihnachtsmarkten gedoken die Berlijn rijk is. Uiteraard niet allemaal, want dan was ik nu nóg bezig geweest...........

Deze stad is sowieso een belevenis als het om kerst gaat; het lijkt haast wel alsof de term ‘kerstvoorpret’ hier is uitgevonden; óv-er-al waar je keek was er wel iets van kerstversiering/verlichting te zien, als groot kerstliefhebber werd ik dus op m’n wenken bediend! Een van de hoogtepunten op dit gebied was voor mij zonder twijfel het Sony Centre, die veranderde namelijk in een soort van ‘kerst-tempel’ waarbij het dak om de zoveel seconden van kleur veranderde………..wát een schouwspel!!

Verder heb ik de afgelopen tijd weer veel gespeeld tijdens de verschillende sessies die ik, nog steeds, op wekelijkse basis bezoek. Daar kom ik ook altijd de meest uiteenlopende en interessante muzikanten tegen die al de nodige toffe dingen gedaan hebben in hun muzikale leven. Zo speelde ik een paar weken geleden  (zonder het zelf door te hebben) met de voormalige toetsenist en co-writer van Stromae tijdens een sessie in Greenhouse………!

Behalve door de vele sessies leer ik uiteraard ook nog steeds veel over muziek op school, zoals bijvoorbeeld tijdens de super inspirerende percussielessen van Dudu Tucci. Van Dudu kreeg ik altijd groepsles samen met een Berlijner en een Oostenrijkse uitwisselingsstudent. Tijdens zijn lessen behandelde we iedere week een andere trommel, waardoor m’n ‘Braziliaanse vocabulaire’ letterlijk met de week groeide. Daarnaast is Dudu, geboren en getogen in São Paulo, een ongelofelijke geweldenaar op het gebied Braziliaanse percussie; die man kan écht alles!! Iedere les was daardoor ook een feestje voor me, waardoor het ook best jammer was om voor de kerstvakantie al afscheid te moeten nemen.…….

Hoe dan ook; we hebben nu weer andere slagwerkdocenten die de overige lessen van dit semester zullen gaan geven. Zo weet ik toevallig dat we, onder andere, nog de Arabische kant op gaan met een drumdocent uit Beiroet die ons alles daarover gaat vertellen; ik kijk er zeer naar uit!! 

Na Dudu’s laatste les was het voor mij ook alweer bijna zover om voor een weekje terug te gaan naar Limburg. Dat gebeurde, om precies te zijn, op de zaterdag voor kerst om (jawel hoor!) 06:00u s’morgens………. Om 03:30u stond ik dus al ‘fris en fruitig’ naast m’n bed om op tijd op Flughafen Schönefeld te zijn. Dat was het echter helemaal waard want het was superleuk om iedereen thuis weer te zien na een lange tijd!

Eenmaal thuisgekomen kon ik ook terugkijken op 3 waanzinnige maanden in Berlijn; ik ben echt van de stad gaan houden en dan nog zelfs meer van alle ontzettend toffe, lieve en inspirerende mensen die ik hier tot nu toe al heb mogen leren kennenl; zij maken de stad pas écht te gek voor me!! Ook kwam ik er thuis achter dat ik al aan vaste 'routines' gewend ben geraakt die bij m’n dagelijks leven zijn gaan horen in Berlijn. Zoals bijvoorbeeld m’n wekelijkse jog-rondjes over de landingsbaan van (voormalig) vliegveld Tempelhof, het gezellig uiteten met klasgenootjes na lestijd, het studeren bij Super Sessions Berlin en ga zo maar door…… Dat uiteten kun je trouwens prima hier, en dat ook nog eens voor bijzonder weinig geld (want je blijft toch ‘arme student’ hè……...) Praktisch iedere week gingen we wel ergens anders eten met de klas; nergens heb ik tot nu toe zo goed kunnen eten als hier! Werkelijk alle denkbare culinaire ‘culturen’ zijn hier wel vertegenwoordigt.

En dan dringt, na al die ‘reflectie’, tot me door dat het grootste gedeelte van m’n uitwisseling er alweer op zit…….. Ik ben nu inmiddels weer terug in de stad na een heerlijke kerstvakantie in het, zeker vergeleken met Berlijn, wel érg rustige Limburg! De realiteit is echter dat het Duitse leven halverwege februari alweer voorbij zal zijn voor me, dan vertrekt het vliegtuig naar de Lage Landen namelijk weer. Ik ga ’t er dus nog even vol van nemen hier en brei er voor dit blogje maar weer eens een einde aan; dank voor het volhouden met lezen und bis zum nächsten Mal!

Tschüss!, Bob 

Gewenning en verwenning!

Het is alweer dik een maand geleden sinds mijn vorige reisblog dus wordt het weer eens hoog tijd voor een (duchtig) volgend “hoofdstuk”!!

De afgelopen maand stond voor mij in het teken van een heleboel verschillende dingen maar in eerste instantie vooral van ‘gewenning’. Ik ben nu onderhand namelijk he-le-maal gewend aan het ‘stadse leven’ en ik kan maar moeilijk uitdrukken hoe goed me dat bevalt! Waar oktober nog een beetje in het teken stond van; ‘hoe pak ik vandaag in vredesnaam niét de verkeerde trein naar school’ heb ik inmiddels m’n weg prima kunnen vinden in dit prachtige betonnen doolhof!

Trouwens, dat betonnen valt eigenlijk best wel mee; natuurlijk zijn er belachelijk veel grote gebouwen maar Berlijn is ook nog altijd Europa’s groenste metropool en dat merk je aan álles. Zo ga ik bijvoorbeeld minimaal twee keer per week rennen in een van de vele parken en heb ik me er al mentaal op voorbereid dat ik van het grootste park (Tiergarten) lang niet alles zal hebben gezien wanneer m’n uitwisseling erop zit…… Daar komt nog eens bij dat de wijk waar ik woon ook nog eens súpergroen is en er een bos op loopafstand ligt; dat rennen komt dus dik voor mekaar hier!

En over m’n woning gesproken; daar heb ik écht waanzinnig mee geboft! Naast dat m’n kamer ongeveer twee keer zo groot is als m’n Tilburgse casa is de omgeving daarnaast ook nog eens bijzonder rustig voor een miljoenenstad; geen voorbij scheurende auto’s of het constante kabaal van sirene’s!

Ik heb het daarnaast ook erg getroffen met de medebewoners, een van hen is Oliver; de eigenaar van het huis. Oliver is een bijzonder aardige Berlijner, opgegroeid in Oost-Berlijn ten tijde van de muur en heeft dus ook al het nodige meegemaakt....... Hij is werkzaam als muziek-en theaterjournalist (hoezo toevallig?!) en we hebben dus logischerwijs veel toffe gesprekken over muziek en onze gemeenschappelijke helden zoals onder andere Bowie.

Die toffe gesprekken vinden sowieso altijd plaats wanneer we s’avonds samen zitten te eten, dat gebeurd nu bijna wekelijks. Aangezien Oliver bepaald geen keukenprins is en ik juist wél heel graag kook eten we nu geregeld samen om dan na het eten nog uren na te tafelen met uiteenlopende gesprekken over muziek, films of kunst in het algemeen; erg gezellig dus!

Over eten gesproken: dat kun je hier (zoals al eerder vermeld) echt ontzettend goed!! De afgelopen maand ben ik weer behoorlijk wat verschillende tentjes afgegaan en heb ik onder andere de (volgens velen) beste Currywurst (Curry 36) en de beste kipdöner (Rüyam) van de stad mogen proeven. Naar mijn mening mogen de uitvinders van beide specialiteiten met terugwerkende kracht de Nobelprijs voor voeding krijgen!

En over döner gesproken, even een kort lesje in döner-geschiedenis; het beroemde broodje schijnt hier ook uitgevonden te zijn door een Turkse immigrant. Kadir Nurman serveerde hier vanaf 1972 zijn eerste broodjes döner kebab, sindsdien is dit héérlijke broodje uitgegroeid tot het meest geliefde fastfood-item van de stad. Dat de Berlijnse döner ook van een ander kaliber is dan in Nederland spreekt dus ook voor zich.

Een ander nieuw gerecht dat ik hier voor het eerst heb geproefd is Ramen; een Japanse noedelsoep die veeeeels te lekker is! Deze smaaksensatie vond voor mij voor de eerste keer plaats in een te gek Ramen-tentje in Kreuzberg: Cocolo Ramen. Ik werd daar vergezeld door een paar nieuwe muziekvrienden die ik heb leren kennen en een van hen was David, een Amerikaanse drummer die momenteel bij the Blue Man Group speelt.

Toen we tijdens het slurpen aan de noedelsoep aan de praat raakten over muziek bleek hij, net als mij, een groot Genesis-fan te zijn en nodigde me uit om eens backstage te komen kijken in het Blue Man-theater. Dat was uiteraard niet tegen dovemansoren gezegd en zo zaten we dezelfde week nog samen in de repetitieruimte van de Blue Man Group (pal onder het podium) drumduetten van Genesis integraal na te spelen; wat-was-dát-gaaf……!!!

Naast die toffe ontmoeting met David vond er nog een andere toffe ontmoeting plaats in November: mijn lieve ouders kwamen me namelijk opzoeken!! Nadat ik ze twee maanden niet meer had gezien was het natuurlijk erg tof (en ook best bizar) om ze eindelijk eens de stad te laten zien en wát een waanzinnig weekend hebben we gehad!

Naast alle toeristische trekpleisters zoals de Brandenburger Tor, Fernsehturm en de Dom heb ik ze ook andere stukjes van Berlijn laten zien waar ik zelf graag kom, zoals bijvoorbeeld Messedamm en vliegveld Tempelhof. Om het weekend in stijl af te sluiten had ik nog een verrassing voor ze; we gingen, op uitnodiging van David, naar de Blue Man Group en voor die show schieten woorden écht te kort………

Over afsluiten gesproken; dat ga ik nu ook met dit tweede blogje doen….. Supertof als je het tot dit punt hebt kunnen volhouden met lezen; respect!! Tot de volgende!

Tschüss!, Bob

Settelen, wennen en vooral onder de indruk zijn in Berlijn!

Zoooo!, het is natuurlijk een geweldig cliché maar wát gaat de tijd toch ontzettend snel hier in 't Berlijnse...... Ik begin alweer bijna aan mijn vijfde week en dat betekent dat het al ongeveer een maand geleden is dat ik opsteeg vanuit Brussels Airport en aan m'n buitenlandse avontuur begon...... Het is best maf hoe waanzinnig snel het allemaal gaat en daarmee bedoel ik niet alleen hoe snel de tijd voorbij vliegt maar ook hoe snel het stadse leven er aan toegaat; alles lijkt hier twee keer zo snel te gaan als in Nederland. Ter vergelijking: de afgelopen 3 jaar heb ik vanwege mijn studie in Tilburg op kamers gewoond en dat was een behoorlijke stap voor me aangezien ik geboren en getogen ben in Geleen, een plaats van ongeveer 35.000 mensen inwoners. Tilburg was toen met ruim 200.000 inwoners al een behoorlijke stap voor me maar verbleekt totaal bij Berlijn...... Als Geleense boerenlul heb ik hier gedurende de eerste weken echt met open mond door de straten gestrompeld; compleet onder de indruk van de bedrijvigheid in deze stad van 3,5 miljoen........ Ik was meteen verkocht door de energie die ik daarvan kreeg en heb alleen daardoor al prima kunnen wennen aan het stadse leven!

De eerste weken vlogen dus voorbij en dat kwam deels door alle toffe introductie-activiteiten die ik in de eerste week heb gedaan; ik ging al meteen veel de stad in, kreeg een rondleiding door school en leerde veel nieuwe medestudenten kennen. M'n klasgenoten komen werkelijk uit alle windstreken: er zitten maar een paar Duitsers in m'n klas en de rest komt onder andere uit: Amerika, China, Canada, Peru, Bangladesh, Hongarije, Luxemburg, Turkije, Egypte enz. enz. Dat het dus een behoorlijk internationaal groepje is lijkt me een understatement! Bovenal zijn het allemaal supertoffe mensen waar ik erg goed mee kan opschieten, zo gaan we al geregeld de stad om te stappen. Want stappen kun je hier waan-zin-nig goed!

In dat befaamde uitgaansleven ben ik vanaf week 1 al ingedoken, concerten, bars, clubs; je kunt hier werkelijk álles doen waar je maar zin in hebt! Daar komt nog eens bij dat de prijzen echt waanzinnig meevallen; het leven lijkt hier over het algemeen veel goedkoper dan ik gewend was in Nederland; daar hoefde ik dus niet lang aan te wennen! Wat ik daarnaast ook erg tof vindt is dat je hier werkelijk op iedere straathoek het meest waanzinnige eten kunt krijgen voor hele schappelijke prijzen. Als liefhebber van goed eten en drinken klinkt me dat natuurlijk als muziek in de oren! Zo heb ik inmiddels een geweldige Vietnamese tent ontdekt in dezelfde straat als waar m'n school ligt; al meerdere keren heb ik daar te gekke Pho, curry's en noedels gehad en dat ook nog eens voor bijna geen geld. Kortom; Berlijn is hét Mekka voor foodlovers!!

Voor de rest kan ik het hele verhaal van hierboven eigenlijk kort samenvatten met de conclusie dat Berlijn tot nu toe veel indruk maakt en ik daardoor al behoorlijk snel heb kunnen settelen. De Duitsers zijn bovendien allemaal super vriendelijk en ik ben supergoed ontvangen op school door alle nieuwe mede-studenten en docenten. Daarnaast ben ik ook al begonnen met wat muzikale dingetjes buiten school, zo had ik laatst m'n eerste opnamesessie in de studio voor een Stonerrock-project; dat was erg gaaf om te doen! Ik ga nu iedere week jamsessies af om te spelen en nieuwe muzikanten te ontmoeten; daar zijn er namelijk genoeg van hier! Kortom; ik vermaak me dus prima en vertel er graag meer over in m'n tweede blog. Tot de volgende dus!

Tschüss!, Bob

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Bob