Nu de kerstvakantie alweer bijna een week achter ons ligt ben ik me er weer eens goed voor gaan zitten; een nieuw reisblog dus!

Sinds m’n laatste blog zijn er weer veel mooie dingen gebeurd hier in het Berlijnse; zo ben ik volop in de vele Weihnachtsmarkten gedoken die Berlijn rijk is. Uiteraard niet allemaal, want dan was ik nu nóg bezig geweest...........

Deze stad is sowieso een belevenis als het om kerst gaat; het lijkt haast wel alsof de term ‘kerstvoorpret’ hier is uitgevonden; óv-er-al waar je keek was er wel iets van kerstversiering/verlichting te zien, als groot kerstliefhebber werd ik dus op m’n wenken bediend! Een van de hoogtepunten op dit gebied was voor mij zonder twijfel het Sony Centre, die veranderde namelijk in een soort van ‘kerst-tempel’ waarbij het dak om de zoveel seconden van kleur veranderde………..wát een schouwspel!!

Verder heb ik de afgelopen tijd weer veel gespeeld tijdens de verschillende sessies die ik, nog steeds, op wekelijkse basis bezoek. Daar kom ik ook altijd de meest uiteenlopende en interessante muzikanten tegen die al de nodige toffe dingen gedaan hebben in hun muzikale leven. Zo speelde ik een paar weken geleden  (zonder het zelf door te hebben) met de voormalige toetsenist en co-writer van Stromae tijdens een sessie in Greenhouse………!

Behalve door de vele sessies leer ik uiteraard ook nog steeds veel over muziek op school, zoals bijvoorbeeld tijdens de super inspirerende percussielessen van Dudu Tucci. Van Dudu kreeg ik altijd groepsles samen met een Berlijner en een Oostenrijkse uitwisselingsstudent. Tijdens zijn lessen behandelde we iedere week een andere trommel, waardoor m’n ‘Braziliaanse vocabulaire’ letterlijk met de week groeide. Daarnaast is Dudu, geboren en getogen in São Paulo, een ongelofelijke geweldenaar op het gebied Braziliaanse percussie; die man kan écht alles!! Iedere les was daardoor ook een feestje voor me, waardoor het ook best jammer was om voor de kerstvakantie al afscheid te moeten nemen.…….

Hoe dan ook; we hebben nu weer andere slagwerkdocenten die de overige lessen van dit semester zullen gaan geven. Zo weet ik toevallig dat we, onder andere, nog de Arabische kant op gaan met een drumdocent uit Beiroet die ons alles daarover gaat vertellen; ik kijk er zeer naar uit!! 

Na Dudu’s laatste les was het voor mij ook alweer bijna zover om voor een weekje terug te gaan naar Limburg. Dat gebeurde, om precies te zijn, op de zaterdag voor kerst om (jawel hoor!) 06:00u s’morgens………. Om 03:30u stond ik dus al ‘fris en fruitig’ naast m’n bed om op tijd op Flughafen Schönefeld te zijn. Dat was het echter helemaal waard want het was superleuk om iedereen thuis weer te zien na een lange tijd!

Eenmaal thuisgekomen kon ik ook terugkijken op 3 waanzinnige maanden in Berlijn; ik ben echt van de stad gaan houden en dan nog zelfs meer van alle ontzettend toffe, lieve en inspirerende mensen die ik hier tot nu toe al heb mogen leren kennenl; zij maken de stad pas écht te gek voor me!! Ook kwam ik er thuis achter dat ik al aan vaste 'routines' gewend ben geraakt die bij m’n dagelijks leven zijn gaan horen in Berlijn. Zoals bijvoorbeeld m’n wekelijkse jog-rondjes over de landingsbaan van (voormalig) vliegveld Tempelhof, het gezellig uiteten met klasgenootjes na lestijd, het studeren bij Super Sessions Berlin en ga zo maar door…… Dat uiteten kun je trouwens prima hier, en dat ook nog eens voor bijzonder weinig geld (want je blijft toch ‘arme student’ hè……...) Praktisch iedere week gingen we wel ergens anders eten met de klas; nergens heb ik tot nu toe zo goed kunnen eten als hier! Werkelijk alle denkbare culinaire ‘culturen’ zijn hier wel vertegenwoordigt.

En dan dringt, na al die ‘reflectie’, tot me door dat het grootste gedeelte van m’n uitwisseling er alweer op zit…….. Ik ben nu inmiddels weer terug in de stad na een heerlijke kerstvakantie in het, zeker vergeleken met Berlijn, wel érg rustige Limburg! De realiteit is echter dat het Duitse leven halverwege februari alweer voorbij zal zijn voor me, dan vertrekt het vliegtuig naar de Lage Landen namelijk weer. Ik ga ’t er dus nog even vol van nemen hier en brei er voor dit blogje maar weer eens een einde aan; dank voor het volhouden met lezen und bis zum nächsten Mal!

Tschüss!, Bob